“Bu dünya iflah olmaz” demişim kitabımın 38. sayfasında. Sevmiyorum dünyayı ben. Niye sevmiyorum? Halbuki ne güzel okyanuslar, kiraz dalları, taç yaprakları filan var.
Ama benim milyarlarca yıl önce, nefis şekilde oluşmuş gezegenin kendisiyle derdim yok ki zaten.
Binlerce yıldır savaş diye bir saçmalık var. Kılıçtan geçirenler, ‘düşmanın’ derisini yüzenler, yakarak öldürenler, insanların kafasını kesenler var.
Sonra mesela 2 yaşında bebeğe, cinsel organını sokarak öldürenler var. 14 yaşında çocuğa şehrin ileri(!) gelen yavşaklarının (bit yavrularını tenzih ederim) aylarca tecavüz etmesi ve hiç ceza almadan hayata devam etmeleri gibi milyonlarca olay var. Kendi kızına tecavüz ederek hamile bırakan, sonra da yıllarca hem kızını hem de doğurduklarını evinin bodrumunda hapseden baba var.
Kölelik var mesela, ten rengi farklı diye bir insana yapılmış, okumaktan bile imtina edeceğimiz işkence yöntemleri var.
Para için eroin üreterek/satarak çoluk çocuk öldürenler, hayvanlara akla hayale gelmeyen eziyetleri yapanlar, biriyle birlikte oldu diye kendi çocuğunu canlı canlı gömenler, biraz daha zenginleşmek için sürüyle insanı açlıktan ölmeye mahkum edenler, deprem yardımına giden tırları yağmalayanlar, enkaz altında görünen kollardan yüzük çalanlar var.
– “Bunları niye okuyorsun? Niye didikliyorsun? Hayatın güzelliklerini görsene!” (Ben okumayınca yok olmuyor ki bunlar.)
Niye yazdım bunları? Beğeni almak için mi? Bilakis, en az beğeni bu tarz nevrotik yazılara geliyor. Kimse sevmiyor böyle negatiflikleri okumayı.
İçimi döktüm sadece. Bir halta yaramaz.
Yaşamak sağlığa zararlı mıdır acaba?
Uyanıp Dünya ile yüzleşmem lazım.
Veni,vidi,vici.. 
Okuyorsan, sorgulamaya da başladıysan; o yüzleşme hiç bitmez.. 🙂 İnan bir çoğumuz en azından kendi adıma söylüyorum bunlardan fazlasıyla muzdaripiz. Umdum var mı? Bilmem, tükeniyor sanırım… Nefes aldıkça daralıyor dünya…
BeğenLiked by 2 people
Yaşamak , sağlığa zararlı mı acaba ?..
Vuruldum bu cümlene Zeynep’ ciğim, işte tüm bu anlattıklarının can alıcı noktası… Nasıl insanı tepeden tırnağa sarsan, silkeleyen , tersyüz eden bir tespit sorusu adeta… Haklısın bir düşünelim…
Bu insan formatındaki baaaazı mahlukatlarla yaşamak gerçekten zararlı, zor, tehlikeli, delirtici, feryat ettirici, acıların en büyüğü…
Ben de bir soru sorayım tam da bu aşamada:
İnsanı çıkartıp alsaydık bu gezegenden , yaşamak nasıl olurdu acaba ?
Öpüyorum seni, tüm kalbimle..ST
BeğenLiked by 1 kişi
İnsan ırkının olmadığı bir gezegende yaşamak nasıl olurdu? Bunu hayal dahi edemiyorum. Zaten öyle bir durumda bu konu tartışılamıyor, yazılamıyor, düşünülemiyor olacaktı muhtemelen.. Bir nevi paradoks:)
Gerçekten “yaşamanın” kendisi zaten veriyor bize en büyük hasarları. Küçükken bir kitapta okumuştum: “Ağrısız baş mezara gerek” diyordu.
Ölmediğimiz sürece bu baş ağrıları ile yüzleşmek zorundayız galiba…
Çok teşekkür ediyorum güzeller güzeli yorumunuz için.
Ben de sizi çok öpüyorum, sevgiler…
BeğenBeğen
Evet, zaten uzun senelerdir devam eden, yeni yeni bu mecralarda dillendirmeye başladığım “yüzleşmeler” bunlar.
Yaş ilerledikçe artıyor, daha çok tırmalıyorlar…
Benim de pek umudum yok. Ama böyle de çok zor oluyor.. Bir parçasını cepte tutmak lazım galiba:)
Çok teşekkür ederim…Güzel günler.
BeğenLiked by 1 kişi
Yaşamak sağlığa zararlı mıdır acaba? 😀Yaratıcı soruymuş:) sevdim!
BeğenBeğen
Bakmasak, görmesek bile yok değiller. İnsan garip bir canlı. Nasıl kötü olabiliyor? Doğada “kötü” olan başka canlı yok sanırım.
BeğenLiked by 1 kişi
Halbuki ne güzel okyanuslar, kiraz dalları, taç yaprakları filan var ama işte dünyanın sıkıntısı da var, değil mi? … 🙂
BeğenLiked by 1 kişi
Hem nasıl…Zaten o okyanusların, kirazların yüzü suyu hürmetine hoş görüyoruz sıkıntıları:)
Teşekkür ederim.
Güzel günler
BeğenBeğen
Sanıyorum bir canlıya düşünme/zihin yetisi eklenince, iyi ve kötünün bir arada olduğu felsefe yürürlüğe giriyor. Misal yeni doğmuş bir bebekte kötülük barınmıyor, çünkü düşünce/şuur yok… Hayvancağızlar ve bitkiler düşünebilse, muhtemelen onlarda da olacaktı. 🙂 Teşekkür ederim. Güzel günler.
BeğenBeğen
🙂 Seneler ilerledikçe, geçilen her yoldan bir iz kalıyor sanki. Metafor filan yapmıyorum, gerçekten iz var, üstelik neredeyse görünür hale gelmeye başladı göz çevremde:) Yaşıyoruz tabii elden geldiğince, hayat el verdiğince. (istemeden kafiye yaptım, bozamıyorum da şimdi) Sevgiler:)
BeğenLiked by 1 kişi
🤗🌷
BeğenBeğen