Kitap çıkardıktan sonra burayı çok boşladım, farkındayım.
Oysa ki burası benim kalem, kimse bilmezken zehrimi döktüğüm oyun alanımdı.
İlginçtir, 12 sene önce buraya yazmaya başladığımda hiç beklemediğim insanlardan fevkalade tepkiler almıştım. “Kesin çok destek olur” dediklerimin bir kısmı da burayı okumaya bile tenezzül etmemişti. Hayat tuhaf. O zaman ilgilenmeyenler, kitabım çıkınca epey alkışladılar.
Destek ve kösteğin nereden geleceği hiç belli olmuyor.
Bu kadar dedikodu yeter, uzatmadan konuya gireyim: Luna Yayınevi etiketiyle raflarda yerini alan bir kitap var; ismi Öykü Kumbarası.
Sevdiğim bir öykümle bu kitaba dahil oldum. İsmi ‘Kırtasiye’. Okuyan ve beğenen dostlar “ne bu ya biraz neşeli yazsana” gibi serzenişlerde bulundular. Hatta ağlayanlar olmuş. Ne mutlu bana!
Keyifle gülebildiğimiz, huzurlu ve sağlıklı günler temenni ediyorum…
Zeynep
Veni,vidi,vici.. 