Bana uzunca gelen bir aradan sonra; yeniden bir etkinlik sonrası “Bunu mutlaka yazmalıyım” diye geçirdim içimden ve oturdum klavyenin başına, büyük usta Ferhan Şensoy’un son oyunu “Masal Müfettişi”ni anlatmaya…
Ferhan Şensoy; çocukluğumda önemli bir yeri olan, eserlerini elimden geldiğince takip etmeye çalıştığım bir usta olduğundan; zaten oyununa belli bir beklentiyle gittiğimi söylemeliyim. Ortaoyuncular’ın şahane atmosferli tiyatro salonundan içeri girdiğim ve Şensoy’un kendine has “oyunumuz başlamak üzeredir” anonsunu duyduğum andan itibaren; beklentimin boşa çıkmayacağını hisseder gibi oluyorum…
Oyun bildik Ferhan Şensoy dilinde; ancak bu sefer çok daha sert, cesur ve aleni.. İnce taş atmalar, satır aralarında afişe etmeler de var elbet ama, artık canına ne denli tak ettiğini belli edercesine, haksızlıklara, adaletsizliklere ayan beyan göndermeler, dokundurmalar insana “helal olsun” dedirtiyor. Ezbere bildiğimiz masalları, geçmiş ile günümüz arasında öyle güzel harmanlıyor ve önümüze sunuyor ki; seyircinin ezberi bozuluyor.
Zaman zaman göndermeler ve taş atmalar, kimi seyircilerin alkışlarıyla kesiliyor. “Acaba bu alkışları duyunca ne düşünüyor Ferhan Şensoy” diye geçiriyorum aklımdan.
La Fontaine karakteri, bence oyunun mihenk taşlarından..Canlandıran Elif Durdu’nun enerjisine, yeteneğine, aksan ve ses oyunlarına gıpta etmemek imkansız…Ali Çatalbaş zaten yılların yetenekli tiyatrocusu.. Serap Günaydın, Pınar Alsan ve Orkun Akyıldız da gayet başarılı şekilde oyunu kotarıyorlar..
Oyunun bir diğer özelliği de; Ferhan Şensoy’un sahneyi kızı M. Ferhan Şensoy ile paylaşıyor olması. Küçük Ferhan Şensoy ilk tecrübesi olmasına rağmen asla sırıtmıyor, aksine deneyim kazandıkça daha da başarılı olabileceğini gösteriyor.. Baba-kız aynı sahnede oynamak çok enteresan bir duygu olmalı…
Oyunun hareketli ve masalsı dekorunun da diğer kızı Derya Şensoy’a ait olduğunu belirteyim ve ezcümle; Ferhan Şensoy’u seviyorsanız bu oyunu kaçırmayın diyerek yazımı noktalayayım…İyi Seyirler…
Veni,vidi,vici.. 