Yaşam rastlantılarla dolu bir balondur ve ölümünüz; ağaca tırmanmış bir kediden kaçan güvercinin, gagasıyla o balonu patlatma ihtimali kadar yakındır.
O kedi ağaca; bahçede kudurmuş gibi havlayan, ağzı salyalı, zifiri siyah köpekten kaçmak için çıkmıştır.
Köpek; o gün sinirli bir sabaha uyanmış olan, asabi sahibinin pataklamalarından korktuğu için deli gibi ulumaktadır.
Asabi sahip neden sinirli uyanmıştır?
Rüyasında, çocukluğunda işlediği –her veledin huyu olan türden– masum, dikkate değmez bir kabahat işlemiştir. Lâkin annesi onu kızgın yağ ile haşlamak suretiyle cezalandırmıştır.
Sahip, kolundaki yangını beyninin sol lobundaki tüm nöronlarda hissederek uyanmıştır. (Sağ lobunun tamamı; saçma bir aşk ile bağlı olduğu, kendisinden haberdar bile olmayan o meluna tahsis edilmiş olduğu için, devre dışıdır.)
Vücudunun sağ tarafı yanarken, iç çamaşırı (terden) sırılsıklam halde uyanır, rahmetli annesini hatırlayarak ağlamaya koyulur.
Onun canhıraş ağlamasını duyan zifiri siyah köpek delirir, vaveylayı duyan kedi korku içinde 9 metrelik ağaca tırmanır, güvercin can havliyle pike yaparak kanat çırpar ve BUM!
En güzel seyrinizdeyken, ölürsünüz.
Geçenlerde, robotların çocuk doğurma yetisine ne zaman sahip olabileceğine dair felsefi ve boğucu bir sohbet yürüttükten yaklaşık 1 saat sonra izlediğim animasyonda, bebek doğuran seks robotlarının yaşadığı ütopik bir galaksinin anlatıldığını şaşkınlıkla seyretmem sizce tesadüf mü?
Yoksa benim o filmi izleyeceğimi bilen “kader”, zihnime bu fikri mi yerleştirdi?
Acaba bu yazıyı yazarak, okuyan birinin yaşayacağı tesadüfe zemin mi hazırlıyorum?
“Kainatta, tesadüfe tesadüf edilmez.”
Socrates
Veni,vidi,vici.. 
Zeynep’ ciğim , gene zevkle okuduk, okurken irkildik, düşündük…
Tesadüflerin , aslında hiç de tesadüfi yaşanmadığını düşünenlerdenim ben de.. Mesela bugün tanışacağımız hayatımıza girecek bir kişinin veya yaşanacak bir olayın , yıllar öncesinden bir takım başka tür temaslarla ( baktığında dıdının dıdısı bir eylem planı gibi) kotarılmasına da şahit olanlardanım..Evvelki sene yaşadığım bir olay da bana bunu resmen kanıtlamıştır. Tabii bunu bu şekilde tespit edebilmek için, bunu görebilmek için bakmak, sorgulamak, flashbackler yapmak vs vs gerekiyor..Sokrat’ la da fikir biriği içinde olmama da sevindim:)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
BeğenLiked by 1 kişi
Acımasız, çok katı bir olaylar zinciri, ama pekala da mümkün. 😦
BeğenLiked by 1 kişi
Evet, hem de nasıl mümkün… Bir araya gelmesi imkansız gibi gözüken tüm olayların, kelebeğin kanat çırpması ile tetiklendiği düşünülünce hele.
Güzel tesadüflere o halde…
Sevgiler.
BeğenLiked by 1 kişi
:)))
Evet, bu konuda uzun uzun düşünüyorum. Hayatımıza giren insanların, kurumların, yaşananların bir nedeni ve kökü var gibi geliyor bana da. Aşırı ince elenmiş ve sık dokunmuş bir silsile, aklımızın tam olarak kavraması pek mümkün değil gibi sanki.
Lâkin, zihinden geçen tanıdığa sokakta ‘tesadüf etmek’ veya kafadaki şarkının radyoyu açtığın anda çalması gibi ‘anlık’ rastlantılar da beni irkiltiyor. Yazıda bahsettiğim robotları düşündükten hemen sonra, uçuk bir animasyonda izlemem gibi… Çok tuhaf olgular var dünyada, hayatımızda.
Güzel rastlantılara rast gelelim 🙂
Çok teşekkür ediyorum bu tatlı yorumunuz için.
Sevgiler ve öpücükler…
BeğenBeğen
Benden de sevgilerle..
Not: Bizim tesadüfümüz dee taa 1973 yılında annenle aynı fakülteyı kazanıp arkadaş olmamızla başlar:)))))))))))))))))))))))))))))))))
BeğenBeğen
Kim bilir?!
BeğenLiked by 1 kişi
Biz bir müddet daha bilemeyeceğiz, o kesin 🙂
BeğenBeğen
Ne şahane bir tesadüf:)
O fakültenin, hayatlarımıza çok büyük katkıları ve insan kazanımları oldu.
Ne mutlu ki sizin gibi güzel dostlar var etrafımızda.
Çok sevgiler, bol öpücükler…
BeğenBeğen
Karşılıklı duygularla Meral’ ciğim, seni ve kızını , ikinizi birlikte ve de ayrı ayrı:)), çoook seviyorum:)))
BeğenBeğen
Her karşılaşmanın yeni ihtimaller yarattığını düşğnürüm. Niyetin peşinden giderken bir de bakmışuz ki yan koltuktaki kadın aradıklarımızın ip uçlarını taşıyan bir kitap okuyor. ” yok artık” dedirten türden bir tesadüfler serisinde sürüklenip gidiyorsak anlarım ki onlar Gratel in ormana serptiği ekmek parçalarıdır 🙂
BeğenBeğen
Sonra bir bakıyorsun, yan koltuktaki kadın bir çikolata uzatıyor sana. Meğerse o ekmek parçalarını takip edip kurabiye evi bulmuş ve seni mutlu etmek için tatlı bir şeyler almış:)
(Yok benden masal çıkmıyor, anladım şu an:)
Teşekkür ediyorum güzel yorumun için!
BeğenBeğen
Biz de sizi, ayrı ayrı, pek çok seviyoruz…Daim olsun!
Çok öpüyorum…
BeğenBeğen
❤️
BeğenLiked by 1 kişi