Eski yazılarımdan birinde şöyle demişim:
“Her zaman düz yazı olmuyor. Bazen vites 3’te kalmışken yokuş çıkmaya çalışıyorum. O zaman anlıyorum ki ‘mısra’ paklayacak halimi. Şair olmadan şiir yazmak da ayrı meşakkat. Araf gibi.“
İşte o “mısra ile paklanmayı” seçtiklerimden “Makinist”; sevdiğim dergilerden “Edebiyatist” Ocak/Şubat sayısına konuk oldu. Bir ‘kuple’ paylaşıyorum aşağıda.
Sağlıklı, edebiyatlı ve huzurlu günler temenni ederim.
(…)
“Kompartımanda gri saçlı bir adam
Kravatının boğumu sağa kaymış
Ağlamaklı bakan kadının işaret parmağını öperken
Midesine bir bıçak saplanıyor
-İnsan bir ömür içinde bıçakla yaşayabilir-“
(…)
Veni,vidi,vici.. 